Gustav had ook een zoon, Gustav Gustavson, uit een verhouding met een Nederlandse vrouw' Vermoedelijk Margareths Cabiljauw, die samen met haar ouders een van de eerst inwoners van Göteborg waren.

Maar de strenge hovelingen lieten hem feitelijk niet toe. Hij had teveel temperament. Nee,dat werd niet gewaardeerd. Emoties moesten beheerst worden. De man heeft overigens vele bestuursfuncties gehad en wat ervaring betreft kon hij er mee door. De man was zeer verbitterd, maar hij had erg veel hoge rangen gekregen en was niet inventief genoeg om zijn diensten aan te bieden voor het buitenland. Misschien moest hij gewoon niet aan het hof komen bij zijn zuster Christina. Zij sloot zich aan bij de riksdagen. Een koning moest een ongelooflijk berekende,onemotionele man zijn. En wat nu als je dat niet bent. Tja, koningshuizen veranderen niet zo snel. Overspel is toegestaan, maar je eens belachelijk uitlaten wordt nog steeds niet gewaardeerd. Vader Gustav zelf kon er overigens ook wat van, maar hij was een strateeg. Geen spontane woede uitbarstingen van zijn kant, maar wel berekende scènes aan de onderhandelings tafel, tot en met handgemeen aan toe. Hij durfde. Andere koningen werden flink gemanipuleerd. Gustav kreeg zijn zin. Indertijd was er weinig kennis van de psychologie,dus bleef men het hoofd breken over de redenen van zijn gedrag. Was dit nu spontaan of niet? De bekende puzzel die opgelost werd toen men moest gaan onderhandelen aan de vakbondstafel. Alles is bedacht, het is een spel en blijkbaar hield hij daar van. Tegelijkertijd stond hij bekend als zeer beminnelijk, hetgeen niet zo verbazingwekkend is. De man was zeer begaafd in alle opzichten, dat was duidelijk. En voldeed aan de eis om zichzelf volledig onder controle te hebben.